ประดิษฐานรอยพระพุทธบาท

บทภาพยนตร์

“ แคว้นกุรุรัฐ ”

พราหมณ์มาคันทิยะ
-โอ … นักบวชผู้นี้ ช่างมีรูปงามลักษณะสมเป็นมหาบุรุษ … ในแคว้นกุรุรัฐของเรานี้หาผู้ชายที่มีความเหมาะสมเป็นสามีของมาคันทิยา ลูกของเรายากเย็นเหลือเกิน … อา… วันนี้เราได้พบแล้ว

พราหมณ์มาคันทิยะ
-ท่านนักบวช … เรามีชื่อว่ามาคันทิยะ เรามีลูกสาวอยู่คนหนึ่ง อยากจะให้แต่งงานออกเหย้าเรือนไป แต่ในแคว้นกุรุรัฐนี้ ไม่มีชายคนไหนเหมาะสม จนกระทั่งได้พบท่านนักบวชวันนี้ เราพอใจในลักษณะท่าทางของท่าน ขอท่านจงยินยอมรับ ลูกสาวของเราเป็นภรรยาเถิด …
เออ … ท่านไม่ต้องกลัวว่าลูกสาวของเราจะขี้ริ้วน่ารังเกียจหรอก ในแคว้นนี้ มาคันทิยา งดงามไม่มีใครเกินไปได้ ท่านรอเราอยู่ตรงนี้ก่อนนะ

พราหมณ์มาคันทิยะ
-มาคันทิยาลูกรัก … โอย … เหนื่อย … รีบไปแต่งตัวให้สวยงามที่สุด … เดี๋ยว … เดี๋ยวนี้เลย (ทำเสียงเหนื่อยกระหืด -กระหอบ)

พราหมณ์มาคันทิยะ
-ไปเร็วลูก …

นางพราหมณี
-เหนื่อยก็เข้าไปนั่งพักในบ้านก่อนสิพี่พราหมณ์ … แล้วนี่จะให้มาคันทิยาลูกของเราแต่งตัวให้สวยงามทำไมเหรอ

พราหมณ์มาคันทิยะ
-เอาเถอะน่า … นั่งพัก .. ไม่ได้ … มาคันทิยา … แต่งตัวเสร็จหรือยัง … เร็วๆ เข้า

มาคันทิยา
-เสร็จแล้วจ๊ะพ่อ

พราหมณ์มาคันทิยะ
-ไปเร็ว … เจอแล้ว … เจอแล้ว

นางพราหมณี
-เจออะไรเหรอพี่พราหมณ์

พราหมณ์มาคันทิยะ
-ก็เจอ … อ้าว …ไปไหนซะแล้วล่ะ

นางพราหมณี
-เอออะไร … อู้ย … พาเดินมาตั้งไกลพูดอะไรก็ไม่รู้เรื่อง

พราหมณ์มาคันทิยะ
-ก็เจอคนที่จะมาเป็นสามีของลูกสาวเราแล้วน่ะสิ … พี่บอกให้ยืนรออยู่ตรงนี้ หายไปไหนแล้ว พราหมณ์มาคันทิยะ
-นี่ไง รอยเท้ายังอยู่เลย เจ้ามีความรู้ความชำนาญในตำราดูรอยเท้า … ลองพิจารณาดูทีซิ

นางพราหมณี
-รอยเท้าเสมอกันเต็มบริบูรณ์แบบนี้ เป็นรอยเท้าของมหาบุรุษ แสดงว่าอยู่เหนือราคะ โทสะ โมหะ … หมดแล้วซึ่งกิเลส … ไม่ใยดีต่อการครองเรือนหรอกพี่พราหมณ์

พราหมณ์มาคันทิยะ
-เฮอะๆ … หมดกิเลสแล้ว .. ขึ้นชื่อว่าผู้ชายย่อมต้องชอบหญิงงาม ทั้งนั้น …ลองได้เห็นลูกของเราเสียก่อนเถอะ

พราหมณ์มาคันทิยะ
-ว่าแต่นักบวชคนนั้นไปอยู่ซะที่ไหนน้า … โน่น … โน่น … เจอแล้ว .. เร็วแม่พราหมณ์ .. ลูกมาคันทิยา ตามพ่อมาเร้ว

พราหมณ์มาคันทิยะ
-ท่านนักบวช … ท่านนักบวช

พราหมณ์มาคันทิยะ
-ท่านนักบวช นี่ภรรยาของเรา แล้วนี่มาคันทิยาลูกสาวที่เราจะยกให้ท่าน ……

พระพุทธเจ้า
-ท่านพราหมณ์ทั้งสอง เราเคยปฎิเสธกามคุณ ณ โพธิมณฑล ในวันที่เราตรัสรู้ว่า ...ดูก่อนกาม เราเห็นมูลเหตุของเจ้าแล้ว เจ้าเกิดจากความดำริคำนึงถึงนั่นเอง เราจักไม่ดำริถึงเจ้าอีก ด้วยประการฉะนี้กามเอย .. เจ้าจะเกิดขึ้นอีกไม่ได้ ..ท่านทั้งหลายจงตั้งใจฟังธรรมเทศนาเถิด

(เสียงพระพุทธเจ้าก้องกังวาน)

-ผู้มีปัญญาพึงพยายามยกจิตขึ้นจากอาลัยคือ กามคุณ … ละบ่วงแห่งมารเสีย ใช้สติเป็นขอเหนี่ยวรั้ง … สามารถทำตนของตนไว้ในอำนาจได้ สามารถชนะตนเองได้

พราหมณ์มาคันทิยะ
-ธรรมของพระพุทธองค์ ทำให้เราทั้งสองมองเห็นหนทางสว่าง …

พราหมณ์มาคันทิยะ
-ขอพระพุทธองค์อย่าได้ถือโทษลูกสาวของเราเลย … มาคันทิยาอายุยังน้อยนัก ไม่รู้จักถูกผิด..ข้าพระพุทธองค์ทั้งสองจะขอลาไปมอบทรัพย์สมบัติและฝากลูกสาวไว้กับ
น้องชาย ให้ดูแลปกครองแทน จากนั้นจะขอออกบรรพชา เพื่อบรรลุมรรคผลต่อไป